Pistolet H&K VP 70 (model M, Z - wersja wojskowa i cywilna) kal. 9 x 19 Parabellum

Niemiecka firma zbrojeniowa Heckler&Koch należy do grona najbardziej prestiżowych producentów broni palnej. Produkuje broń głównie dla formacji mundurowych. W ofercie znajdziemy broń krotką, szturmową i broń wsparcia, która cieszy się niesłabnącym uznaniem i pożądaniem pośród prawie wszystkich formacji mundurowych, szczególnie formacji specjalnych. H&K to firma prężna i twórcza, w jej biurze konstrukcyjnym opracowano wiele modeli broni palnej nietuzinkowej i nowatorskiej wybiegającej swoimi rozwiązaniami daleko w przyszłość, dystansując w tej kwestii konkurencję. Niestety, nie zawsze ta broń pomimo swoich niezaprzeczalnych zalet zyskała zainteresowanie odbiorców mundurowych, którzy byli, są i zapewne będą najlepszymi klientami firm zbrojeniowych. Taką niedocenioną bronią w segmencie broni krótkiej H&K były pistolety VP 70 i P 7. O ile, pistolet P 7 przyjęła na uzbrojenie Policja kilku Landów Republiki Federalnej, pewne ilości sprzedano zagranicę i na rodzimym rynku cywilnym, to VP 70 zaistniał w uzbrojeniu jedynie śladowo. W tym okresi, ponownie do łask formacji mundurowych powróciły pistolety maszynowe. Niewielka, mobilna i szybkostrzelna broń zasilana nabojami pistoletowymi była bardzo przydatna w operacjach prowadzonych przez specjalne formacje wojskowe i policyjne. H&K produkował już wówczas kilka wersji MP 5, które to z dnia na dzień wypierały z uzbrojenia formacji mundurowych pistolety maszynowe konkurentów, tak było między innymi z MPL Walther’a. Pistolet samopowtarzalno-samoczynny H&K VP 70 miał być w zamyśle konstruktorów uzupełnieniem i wsparciem tego segmentu bron bojowej. H&K VP 70 w kalibrze 9 mm zasilany nabojami 9 x 19 Parabellum opracowano pod koniec lat 60-tych, prace konstrukcyjne i próby poligonowe zakończono na przełomie 1968 i 1969 roku, a w 1970 nowy pistolet był już w ofercie handlowej. VP 70 to pistolet stosunkowo duży, ma 204 mm długości (z dołączoną kolbą 546 mm), 144 mm wysokości i 35 mm szerokości. Rozładowany waży 820 gramów, z pełnym magazynkiem 1135 gramów. Jest to pistolet niezwykły i nie tuzinkowy, przynajmniej z kilku powodów. Zbudowany został w oparciu o stalowy zamek i szkielet wykonany z tworzywa sztucznego, wzmocnionego wypraskami ze stali nierdzewnej. Był to pierwszy w świecie pistolet z tworzywowym szkieletem produkowany seryjnie i to10 lat wcześniej niż tzw. „rewolucją” XX wieku czyli austriacki pistolet Glock 17. Pistolet VP 70 działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Wyposażony jest w mechanizm spustowy typu DAO (Double Action Only) i mechanizm uderzeniowy bijnikowy. Posiada lufę nieruchomą na stale zamocowaną w gnieździe szkieletu, jej długość wynosi 116 mm. Początkowo była to lufa tradycyjnie gwintowana o gwincie prawoskrętnym i skoku 250 mm, po modyfikacji przeprowadzonej w 1971 roku montowane lufy miały już przewód poligonalny. Na lufie nałożona jest sprężyna oporopowrotna. Żywotność luf przewidziana była na oddanie minimum 30 tysięcy strzałów. Pocisk z przepisowej amunicji wojskowej 9 mm Para osiągał prędkość początkową w granicach 360 m/s i energię w granicach 520 J. Pistolet wyposażony jest w stałe przyrządy celownicze, z możliwością regulacji szczerbiny w płaszczyźnie poziomej. Długość linii celowniczej wynosi 147 mm. Pistolet posiada przetykowy bezpiecznik manualny umieszczony w obrębie kabłąka, w pozycji zabezpieczonej (z widocznym czerwonym markerem wokół bolca) blokuje mechanizm spustowy. Do rozłożenia broni służy rygiel suwakowy umieszczony na szkielecie, wewnątrz kabłąka spustu. Innowacją tej broni była możliwość dołączenia sztywnej kolby, która po zamocowaniu umożliwiała strzelanie krótkimi trzy strzałowymi seriami i przy okazji zwiększała kontrolę nad bronią podczas szybkiego strzelania ogniem pojedynczym lub seryjnym. Strzelanie ogniem pojedynczym bez odłączania kolby było również możliwe, należało wówczas zmienić położenie przełącznika ognia umieszczonego na kolbie. Przełącznik umieszczony jest ergonomicznie na górnej lewej powierzchni kolby w jej części czołowej. Po zdjęciu kolby możliwe było strzelanie wyłącznie ogniem pojedynczym. Pistolet zasilany był z dwurzędowych magazynków pudełkowych wykonanych z metalu o bardzo dużej (jak na tamte czasy oczywiście) pojemności 18-tu nabojów 9 mm Parabellum. Przycisk blokady magazynka umieszczony jest w dolnej tylnej części chwytu. Magazynki płynnie opuszczają gniazdo, chociaż z uwagi na rozwiązanie blokady zatrzasku, spowalnia to proces szybkiej wymiany magazynków. Po wyczerpaniu nabojów z magazynka zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu na zaczepie, zwolnić go można poprzez włożenie pełnego magazynka lub lekkie odciągnięcie zamka, pistolet nie posiada zewnętrznej dźwigni zatrzasku zamka. Broń była bardzo dobrze opracowana, niezawodna, celna i umożliwiała stosowanie jej w zależności od potrzeb jako normalnego pistoletu służbowego lub pistoletu maszynowego. Pomimo dużego zainteresowania nowym pistoletem nie wprowadzono go formalnie na uzbrojenie wojska i policji, niewielkie partie tej broni zasiliły zbrojownie niektórych formacji Policji Federalnej i Bundeswhery. Po modyfikacji w 1971 roku, w ofercie handlowej były dwie wersje pistoletu VP 70, pierwsza samopowtarzalno-samoczynna VP 70 M (wojskowa) przeznaczona dla formacji mundurowych i druga samopowtarzalna VP 70 Z (cywilna) przeznaczona na rynek cywilny. Wersja cywilna pozbawiona była kolby i możliwości jej montażu, wyglądem zewnętrznym i wymiarami niewiele różniła się od wersji wojskowej. Wersję cywilna produkowano do nabojów 9 mm Para i niewielką partie do nabojów 9 x 21 IMI przeznaczona na rynek włoski. W sumie wyprodukowano niewiele egzemplarzy tej broni, popyt był bardzo mały, być może, konserwatyzm w wojsku i policji nie pozwolił tej dobrej w sumie broni pozostać w arsenałach formacji mundurowych, a może ponad czasowe rozwiązania były zbyt odważne i „kosmiczne” dla niektórych decyzjonalnych specjalistów  od uzbrojenia. Pistolety VP 70 nie były tanie, ale też nie powalały ceną, z uwagi na małe zainteresowanie w 1986 roku produkcję wszystkich wersji VP 70 zakończono. Jeszcze na początku lat 90-tych cywilne pistolety VP 70 Z bywały w ofercie Frankonii. Pistolet kolegi kupiony był w 1990 roku, kosztował wówczas około 700 DM, była to cena niewygórowana, podobnie kosztował czeski CZ 75. Miałem przyjemność postrzelać z pistoletu H&K VP 70 Z z całkiem dobrym wynikiem. Pistolet jest dobrze wyważony i i ma dobrze opracowany chwyt. Mam duże dłonie więc pistolet układa się w nich bardzo wygodnie, jest stabilny podczas szybkiego oddawania strzałów. VP 70 może nie poraża urokiem, ale przecież trudno powiedzieć o Glock’u że jest urodziwy, a i tak ma wielu zwolenników. Obecnie, VP 70 Z to bardzo rzadki okaz,  można go czasem spotkać w ofercie komisowej, ceny zakupu należą do umiarkowanych.

Zbyszek