Weihrauch HW 94 ... rewolwerowa innowacja

Niemieckie zakłady zbrojeniowe Hermann Weihrauch Sportwaffenfabrik produkuje broń już od blisko 125 lat. Głównie broń myśliwską i sportową, zarówno długą jak i krótką. Drugą linią produkcyjną jest broń pneumatyczna oraz palna gazowa. Pośród broni gazowej produkowanej w zakładach Weihraucha, szczególnym zainteresowaniem cieszy się pistolet HW 94 nietypowo zasilany amunicją rewolwerową 9 x 17 N (.380 NC). Weihrauch rozpoczął produkcję broni gazowej na przełomie lat 60-tych i 70-tych, były to i są obecnie gazowe wersje wytwarzanych w zakładach rewolwerów sportowych i bojowych. Na początku lat 90-tych opracowano jedyny w historii firmy pistolet gazowy,  linią zewnętrzną oparty na stylistyce pistoletu bojowego średniej mocy Beretty M 84. W HW 94 zamek i szkielet wykonane są ze stopu metalu, lufa i istotne elementy mechanizmów wewnętrznych  oraz pudełko magazynka ze stali, a okładziny chwytu  z tworzywa sztucznego lub drewna.  HW 94 działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego, wyposażony jest w mechanizm spustowy podwójnego działania SA/DA (opór spustu w SA 23 kG, w DA 89 kG) oraz mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem odkrytym.

Pistolet produkowany jest w trzech wersjach wykończenia zewnętrznego, oksydowanej, niklowanej oraz z niklowanym szkieletem i lufą oraz czernionym zamkiem. HW 94 ma 170 mm długości, 124 mm wysokości i 35 mm szerokości, rozładowany waży 875 gramów. Lufa o gładkim przewodzie i długości 94 mm, zamocowana jest na stale w gnieździe szkieletu. W końcowym odcinku wylotowym posiada wewnętrzny gwint do mocowania nasadki do wystrzeliwania rac sygnałowych. Na odcinku blisko 60 mm w przewodzie lufy zamontowana jest przegroda uniemożliwiająca wystrzelenie pocisku bojowego. Pod lufą umieszczona jest żerdz z amortyzatorem i nalożoną sprężyną oporopowrotną. Na zamku z charakterystycznym dla linii Beretty wycięciem odkrywającym lufę,  umieszczone są stałe nisko profilowe przyrządy celownicze oraz po lewej stronie w jego tylnej części skrzydełko bezpiecznika  nastawnego, które w pozycji zabezpieczonej, blokuje iglicę i rozłącza szynę spustową. Zamek po wystrzeleniu wszystkich nabojów z magazynka zatrzymuje się w tylnym położeniu na zaczepie zamkowym. Na szkielecie po prawej stronie nad kabłąkiem umieszczona jest obrotowa dźwignia służąca do częściowego rozłożenia pistoletu do czyszczenia lub przeglądu. Po lewej stronie szkieletu  nad spustem umieszczona jest dźwignia zaczepu zamka, jest ona łatwo dostępna i zamek można swobodnie zwolnić kciukiem. Kabłąk o kształcie owalnym stylem przypomina te stosowane w pistoletach FN 140 DA ora wczesnych modelach Beretty z serii 80-tek. Przycisk zaczepu zamka umieszczony jest obustronnie w miejscu styku kabłąka z chwytem. Przycisk płynnie zwalnia magazynek, a zatrzask pewnie blokuje magazynek w chwycie. Pistolet zasilany jest z metalowych jednorzędowych magazynków pudełkowych o pojemności 7-iu nabojów 9 x 17 NC. Magazynki wykonane są bardzo estetycznie i solidnie, posiadają integralna dźwignię ułatwiającą ładowanie lub rozładowywanie. Pistolet bardzo wygodnie układa się w dłoni, ma bardzo zgrabną i efektowną sylwetkę, jest wykonany bardzo dokładnie i solidnie. Jak napisałem na wstępie jest to nietypowy pistolet gazowy, ponieważ zasilany amunicją rewolwerową. Oczywiście produkuje się pistolety bojowe na amunicję rewolwerową jak choćby Desert Eagle czy Coonan, ale są to raczej rzadkie okazy, podobnie jest z tą „gazówką”. Rewolwerowa amunicja hukowa i gazowa jest zazwyczah silniejsza od pistoletowej. Pomimo tego samego kalibru, 9 x 17 jest mocniejsza od pistoletowej 9 mm P.A. (Pistol Automatic). W rewolwerach ma to zasadnicze znaczenie, ładunek miotający ma za zadanie jedynie wystrzelenie środka drażniącego, w pistoletach samopowtarzalnych dochodzi mu jeszcze jedna czynność, zapewnienie prawidłowej pracy automatyki. HW 94 działa poprawnie. Wystrzeliliśmy 40 nabojów hukowych, 20 wyprodukowanej przez RWS i 20 przez Diefke Wadie. Pistolet działał bez zakłóceń. Po lekkim przeczyszczeniu przewodu lufy, a nie jest to czynność prosta ani przyjemna wystrzeliliśmy 10 nabojów gazowych, po 5 sztuk  ze środkiem CS i PV. Pierwsze 5 sztuk (pierwszy magazynek z CS) wystrzeliliśmy bez zakłóceń, w drugiej piątce (drugi magazynek z PV) po wystrzeleniu trzech nabojów mieliśmy zacięcie, po ręcznym wyrzuceniu odstrzelonego naboju, piąty odstrzeliliśmy prawidłowo. Kolega właściciel dwóch HW 94, z własnego doświadczenia wie, że najsprawniej pistolet działał na nabojach Wadie z łuską zaginaną  w gwiazdkę, obecnie produkowane rewolwerowe naboje gazowe zamykane są czepcem z tworzywa sztucznego o wymuszanej fragmentacji. Bywa też tak, że czasem oderwany fragment czepca utknie w lufie (choć nie powinien) i spowoduje niesprawność automatyki. W rewolwerach nie ma to żadnego znaczenia, dlatego też, o wiele wyżej oceniam sprawność rewolwerów aniżeli pistoletów samopowtarzalnych. W fachowej prasie niemieckiej HW 94 oceniany jest bardzo wysoko, za jakość wykonania i … innowacje, trzeba przyznać, że jest tak w rzeczywistości. W 1998 roku niemiecki magazyn bronioznawczy DWJ wyróżnił pistolet HW 94 zaszcytnym tytułem "Broń roku". Jeśli chodzi o broń gazową, to jestem zwolennikiem rewolwerów, ale gdybym miał wybierać spośród pistoletów byłby nim zapewne HW 94. Pistolet nie jest drogi, w niemieckich sklepach, w wersji standardowej (czerniony z tworzywowymi okładzinami chwytu) można go kupić za sumę niewiele wyższą niż 150 Euro, wersje niklowane lub dwutonowe kosztują w granicach 170-180 Euro.

Zbyszek