Strzelectwo obronne. Istota tematu

Do napisania tego artykułu skłoniły mnie osobiste przemyślenia związane  bezpośrednio z tematem. Prowadzę szkolenia strzeleckie, również te z zakresu strzelectwa obronnego. Muszę niestety ze smutkiem przyznać, że wielu  z osób szkolonych jest słabo zaznajomiona z przepisami prawnymi obowiązującymi w naszym kraju. Nie postrzegają żadnych różnic pomiędzy strzelectwem obronnym i bojowym, a przecież różnice są ewidentne. Strzelectwo obronne to teoretyczny i  praktyczny zbiór zasad taktyki z użyciem broni palnej w samoobronie. Samo określenie obronne bardzo często mylone jest z bojowym z uwagi na sam fakt użycia broni palnej. Należy jednak pamiętać, że są to diametralnie inne warunki użycia broni. Strzelanie obronne polega na odparciu ataku będącego ewidentnym zagrożeniem dla zdrowia lub życia napadniętego. Istotą strzelania w samoobronie jest obrona, nigdy nie jest nią atak. W strzelania obronnym naszym jedynym celem i to należy podkreślić -  jest odparcie ataku, z możliwie najmniej destrukcyjnym skutkiem, a zastrzelenie napastnika jest w zasadzie niepożądane. W strzelectwie bojowym, które tyczy głównie formacji militarnych i specjalnych policyjnych obowiązują inne zasady i inne priorytety.

Warto tu wspomnieć o tym, że  w odróżnieniu od wyposażenia osoby cywilnej, w formacjach militarnych używany jest pełny zestaw uzbrojenia począwszy od broni krótkiej, poprzez karabiny maszynowe, strzelby bojowe na broni wsparcia ofensywnego kończąc. Poza tym, celem strzelania bojowego jest nie tylko odparcie ataku ale też jego przeprowadzenie, a eliminowanie przeciwników podczas działań wojennych czy antyterrorystycznych nie obarczone jest szeregiem norm przyjętych w samoobronie. Wspomniałem tu o wyposażeniu ponieważ zgodnie z przepisami polskiego prawa, do samoobrony możemy formalnie używać wyłącznie broni krótkiej, bojowej lub gazowej, tylko na taką otrzymamy pozwolenie. Napisałem formalnie, ponieważ w stanie obrony koniecznej lub stanie wyższej konieczności, w krytycznej chwili możemy użyć każdego dostępnego nam  środka obrony. Jeszcze nie tak dawno zdarzało się, że osoby, które skutecznie obroniły się za pomocą broni palnej lub innego narzędzia obronnego, były często represjonowane przez wymiar sprawiedliwości. Okazało się, że zdrowie i życie bandziora stanowiło dla polskich prokuratorów i sędziów dobro szczególnej troski. Obecnie sytuacja prawna jest znacznie korzystniejsza dla osoby, która w stanie zagrożeniem musiała się bronić i zrobiła to skutecznie. W lutym b.r. weszła w życie nowelizacja prawa karnego, między innymi dotycząca również instytucji obrony koniecznej  i stanu wyższej konieczności. Zmieniła ona diametralnie status prawny osoby broniącej się, tym razem na korzyść. Nie zmienia  to faktu, że zawsze pozostanie w świadomości pokrzywdzonego dylemat moralny, w sytuacji kiedy w wyniku odparcia ataku napastnik zginie lub odniesie ciężkie rany. Należy jednak, uświadomić sobie i zakodować pewne prawdy oczywiste. Życie człowieka jest bezcenne to fakt, ale jeśli w wyniku odparcia bandyckiego napadu jego sprawca poniesie śmierć lub odniesie poważne rany, to te konsekwencje poniesie wyłącznie na własne życzenie. Jeśli posiadamy broń i pozwolenie  na broń do ochrony osobistej, to powinniśmy zdawać sobie sprawę w jakim celu  tą broń posiadamy. Może to co napisałem w poprzednim zdaniu wydawać się śmieszne lub niezrozumiałe, ale częsty kontakt z osobami uzbrojonymi uświadomił mi, że co niektórzy posiadacze broni osobistej nie zdają sobie z tego sprawy. Z zasady, nie zakładają oni użycia broni wobec człowieka. Na moje pytanie „to po co wam broń?, po co ją nosicie?”, niektórzy patrzą na mnie ze zdziwieniem. Broń palna przeznaczona do ochrony osobistej  jest z zasady środkiem bezwzględnym i takim powinna być. Tylko od użytkownika zależy czy i z jakim skutkiem zostanie użyta. Nie jest sztuką strzelić do człowieka, można to zrobić bardzo szybko, a w panice lub szoku jeszcze szybciej niż myśli biegną. Broń palną należy użyć zasadnie, aby to zrobić należy posiadać odpowiednią wiedzę i prezentować właściwe predyspozycje psychofizyczne. Jeżeli ktoś o pozwolenie wystąpił i to pozwolenie mu wydano, to powinno świadczyć o tym, że jest osobą zagrożoną i broń palna jest mu niezbędna do  ochrony osobistej. Chyba, że zadziałały tu inne mechanizmy, nie związane ze stanem faktycznym, a  raczej możliwościami „pewnego przywileju” bycia uzbrojonymi przy pewnych sprzyjających okolicznościach, co mam tu na myśli nietrudno odgadnąć Noszenie broni palnej to spore obciążenie psychiczne i bardzo duża odpowiedzialność prawna i społeczna. Noszenie broni to też obowiązek cyklicznego szkolenia, treningu i perfekcyjnego obcowania z przepisami prawnymi. Pamiętajmy o tym, że nieznajomość przepisów prawnych nie zwalnia nas z odpowiedzialności za ich nieprzestrzeganie. Strzelanie w samoobronie to nie dziurawienie tarcz na strzelnicy, to walka o ochronę własnego zdrowia lub życia. Strzelanie w samoobronie też nie polega na bezwładnej wielostrzałowej kanonadzie w jakimś tam kierunku, bo przecież na linii ognia mogą być przypadkowe osoby. Należy pamiętać też o tym, że w strzelaniu obronnym dystans jest zazwyczaj krótki, a bardzo często bezpośredni, metr, dwa,  czasem trzy. Cykliczne treningi w strzelaniu na 25 metrów miją się z celem. Ostatnio podczas pewnego szkolenia, trzech z czterech szkolonych posiadaczy broni bojowej, z dystansu trzech metrów nie trafiło w istotną strefę rażenia na tarczy Ts9 (popularny „francuz”), pociski co prawda trafiły w tarczę, ale poza obrys sylwetki. Gdyby taka sytuacja zdarzyła się w rzeczywistych warunkach np. na ulicy skutki mogłyby być różne, być może tragiczne. Należy tez pamiętać o tym, że na podjęcie decyzji o użyciu bron w sytuacji krytycznej mamy w najlepszym razie kilka sekund. Zbytnia zwłoka może spowodować utratę szansy na wyjście z opresji bez szwanku, nieprzemyślane działanie z kolei, może być przyczyną tragedii lub w najlepszym razie narażeniem się na poważne kłopoty związane z naruszeniem prawa i przekroczeniem kryteriów obrony koniecznej. O taktyce strzelania w samoobronie w dystansie bezpośrednim i krótkim napiszę niebawem. Warto pamiętać o tym, że posiadanie broni z prawem jej noszenia daje nam duże możliwości i szanse na odparcie napadu, pod warunkiem, że dysponujemy odpowiednimi predyspozycjami psychofizycznymi i dobrym wyszkoleniem taktycznym, które to ze sportem i strzelankami z filmów sensacyjnych nie mają nic wspólnego.

                                                                                                                                                              Zbyszek