Zadania wykonywane przez grupy specjalne są bardzo złożone. Wymagają od operatorów nie tylko perfekcyjnej obsługi broni i środków technicznych, ale również błyskotliwego umysłu. Błyskawiczna analiza sytuacji i szybka decyzja  to podstawa. Zazwyczaj operatorzy przystępując do wykonania zleconego zadania mają skrupulatnie przygotowany plan operacji. Bywa tak, że czasem przebieg wydarzeń odbiega od scenariusza … .

     W sytuacji kiedy przebieg operacji zakłóca niespodziewany splot wydarzeń, tylko od intelektu operatorów zależy dalszy rozwój sytuacji. W działaniach antyterrorystycznych sprzęt, sprawność fizyczna, kondycja  i intelekt stanowi monolit gwarantujący wykonanie zadania. Kandydaci do służby w formacjach specjalnych podlegają  specyficznym  testom psycho-fizycznych. Wyłoniona grupa, która przebrnęła przez sito badań, stanowi odpowiedni „materiał” do służby. CQB to angielski skrót  oznaczający walkę w zamkniętych pomieszczeniach. Scenariusze większości przeprowadzonych operacji „czarnej taktyki” związane są właśnie z CQB. Z uwagi na specyfikę tych działań, używa się głównie pistoletów maszynowych, strzelb gładkolufowych, broni krótkiej. Formacje wojskowe podczas walki w terenie zurbanizowanym, częściej zamiast standardowych karabinków szturmowych używają  wersji skróconych typu komando, poręczniejszych w operowaniu w ograniczonej przestrzeni.. Ta specyfika działań wymusza stworzenie odpowiednich warunków do treningu bojowego. Zwykła strzelnica i rząd tarcz papierowych na pewno tego treningu nie zapewni. Większość formacji posiada odpowiednią bazę szkoleniowo-treningową. Budynki, atrapy samolotów, autobusów, wagonów kolejowych. Zależy to od specyfiki działań poszczególnych  formacji. Budynki umożliwiają szkolenie w zakresie wejścia operacyjnego do wnętrza, „czyszczenia pomieszczeń”, neutralizowania zagrożenia i odbijania zakładników. Ćwiczenia te wykonuje się z wykorzystaniem sprzętu alpinistycznego, drabin, wysięgników itp. Często operatorzy korzystają ze śmigłowców i pokładowego osprzętu do desantowania Podczas działań symulujących odbijanie zakładników korzysta się z szerokiego asortymentu środków pozorujących, granatów ogłuszająco-błyskowych, gazowych. W broni palnej używa się amunicji bojowej  i strzela się do specjalnych tarcz sylwetkowych o ograniczonej strefie rażenia celu.

     

     Podczas zaawansowanego treningu bojowego operatorzy korzystają z komponentów systemu FX. System ten opracowany  przez kanadyjską firmę Simunition ma na celu stworzenie możliwości przeprowadzenia realnego treningu z użyciem broni bojowej będącej na wyposażeniu formacji. Polega to na tym, że w bojowych pistoletach maszynowych i  w broni krótkiej  zamienia się lufę na dostosowaną do specjalnej amunicji barwiącej  FX. Operatorzy zakładają specjalne ubiory ochronne, kaski z przyłbicami odporne na uderzenie i ruszają do walki między sobą. Trafienie znaczone jest kolorową plamką po farbie z pocisku naboju FX. W odróżnieniu od paintbolla czy  RAM-u, strzelanie z FX jest bardzo realne i przede wszystkim umożliwia przeprowadzenie szkolenia z prawdziwej broni. Niektóre firmy produkują oprócz luf  kompletne pistolety dostosowane tylko do amunicji FX Między innymi Glock 17 PT czy H&K  P7 PT.  FB „Łucznik” produkuje system FX do PM Glauberyt 98. Najbardziej rozpowszechnione  to wkładki do H&K MP5,  TMP, Glock 17, H&K USP, Walther 99. W Polsce akcesoria do treningu FX prowadzi Centrala Handlowa „Cenzin” Sprzęt ten do tanich niestety nie należy, jest bardzo przydatny, pozwala prowadzić bardzo realne szkolenie i bardzo szybko wykazuje wszystkie błędy popełnione przez operatorów .

  

Zbyszek