Erma EGP 88 czyli pistolet P 38 w wersji gazowej kaliber 8 mm

Niemiecka firma Erma Werke nie istnieje już od 18-tu lat. W okresie powojennej prosperity produkowała  dobrej jakości broń palną bojową, sportową i gazowo-hukową, a także specjalną dla formacji wojskowo-policyjnych jak choćby  doskonały karabin precyzyjny SR 100. W segmencie broni gazowo-hukowej wytwarzała pistolety i rewolwery wzorowane na popularnej broni bojowej, ale także modyfikowała własne konstrukcje kulowe do amunicji gazowej i hukowej. Sporym popytem cieszyły się pistolety oparte linią o legendarne niemieckie pistolety wojskowe z okresu obu wojen światowych, mam tu na myśli pistolety P 08 Parabellum i P 38. Ermowską gazową kopię P 08 już prezentowałem na łamach portalu, w tym artykule przedstawiam pistolet EGP 88 gazową kopię Walthera P 38/ P 1, EGP 88 jest prawie idealną jego kopią. Oczywiście pisząc idealną mam na myśli obrys zewnętrzny, działanie manipulatorów, a także podobną obsługę, a słowo prawie dotyczy pewnych rożnic, które  obeznanym z tematem rzucą się od razu w oczy. Pistolet EGP 88 jest modyfikacją pistoletu sportowego EP 882 na naboje bocznego zapłonu .22 Lr, produkowany był w kalibrze 8 mm do nabojów gazowych i hukowych 8 x 20, a także w kalibrze 9 mm do nabojów .35 (9 x 26 Pistol Automatic). Zamek, szkielet i osłona lufy wykonane są ze stopu metali, okładziny chwytu z czarnego tworzywa sztucznego, a wszystkie istotne mechanizmy wewnętrzne, lufa, sprężyny i pudełko magazynka ze stali. Pistolet  produkowany był wyłącznie w wersji czernionej, częściowo oksydowanej częściowo lakierowanej piecowo. Jego wymiary to 202 mm długości, 125 mm wysokości, 34 mm szerokości, rozładowany pistolet waży 800 gramów. EGP 88 działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego, wyposażony jest w mechanizm spustowy podwójnego dzialania i mechanizm uderzeniowy  kurkowy z kurkiem zewnętrznym. W odrożnieniu od waltherowskiego kurka z ostrogą,  kurek Ermy posiada ryflowaną główkę, jest to pierwsza istotna cecha odróżniająca oba pistolety. Pistolet posiada bezpiecznik nastawny, który w pozycji włączonej blokuje iglicę, dźwignia bezpiecznika umieszczona jest po lewej stronie zamka w zasiegu kciuka. Po wystrzelenie wszystkich nabojów z magazynka zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu na donośniku magazynka, pistolet nie jest wyposażony w zewnętrzną dźwignię zaczepu zamka, jest to druga istotna  cecha, która różni gazową Ermę od bojowego pierwowzoru. Po wyjęciu pustego magazynka zamek samoczynnie powraca do przedniego położenia. Lufa o długości 127 mm ma przewód gładki, wewnątrz umieszczona jest wzdłużna przegroda zabezpieczająca pistolet przed użyciem nabojów kulowych, w odcinku wylotowym wykonany jest wewnętrzny gwint umożliwiajacy wkręcenie nasadki do wystrzeliwania rac sygnałowych. Lufa umieszczona jest na stałe w gnieździe szkieletu. Pod lufą zamontowane jest urządzenie oporopowrotne stalowa żerdz z nałożoną na niej sprężyną. Pistolet wyposażony jest w stałe przyrządy celownicze, na lufie zamontowana jest muszka  a w tylnej części zamka szczerbina. Na szkielecie  po lewej stronie umieszczony jest rygiel demontażowy. Po wyjęciu magazynka i sprawdzeniu komory nabojowej, można pistolet rozłożyć do czyszczenia lub przeglądu, w tym celu należy obrócić w dół dźwignię rygla demontażowego, a następnie odchylić w dół kabłąk spustu. Kabłąk nie jest luźny tak jak w pistoletach PP/PPK lecz na stałe połączony ze szkieletem składanym zawiasem. Po odchyleniu kabłąka można zsunąć zamek z lufy a następnie odłączyć urządzenie powrotne, składanie broni następuję w odwrotnej kolejności. Pistolet  zasilany jest z metalowych jednorzędowych magazynków o pojemności 8-iu nabojów. Magazynki maja identyczną pojemność zarówno w wersji na naboje 8 jak i 9 milimetrowe. Magazynki wykonanae są solidnie i estetycznie, posiadają otwory kontrolne umożliwiające sprawdzenie stanu załadowania, pudełka zakończone są płaskimi stopkami wykonanymi ze stali. Dźwignia blokady magazynka umieszczona jest identycznie jak w pistolecie P 38, w tylnej dolnej części chwytu. Po przesunięciu dźwigni magazynek lekko wychyla się z gniazda, lecz nie wypada, co akurat w przypadku broni gazowej jest dobrym rozwiązaniem. Dwuczęściowe okładziny chwytu wykonane są z czarnego tworzywa sztucznego o podobnej fakturze jak w broni oryginalnej. Chwyt pistoletu pozbawiony jest oczka do zamocowania linki zabezpieczającej przed utratą broni, w pistolecie P 38 oczko umieszczone jest po lewej stronie chwytu w jego dolnej części, jest to trzecia i ostatnia cecha, która gazową Ermę odróżnia od pierwowzoru czyli Walthera P 38. Miałem tą przyjemność postrzelać z obu wersji kalibrowych, zarowno na amunicji 8 mm jak i 9 mm, pistolet działał poprawnie bez jakichkolwiek zakłóceń. Czyszczenie broni po strzelaniu nie nastręcza większych problemów, spory obustronny prześwit w przewodzie lufy umożliwia dokładne i w miarę szybkie wyczyszczenie lufy. Mimo wielu zalet tj. jakości wykonania, niezawodności i rasowego wyglądu nie polcam Ermy EGP 88 do samoobrony,  jest za duża i niezbyt wygodna do noszenia w ukryciu. Poza tym brak dźwigni zaczepu zamka i system zwlniania magazynka, który spowalnia tą czynność w pewnym stopniu osłabia pozycję EGP 88 jako broni do samoobrony. Natomiast jak najbardziej polecam ten pistolet rekonstruktorom historycznym, którzy odtwarzają osoby z różnych formacji uzbrojonych w  pistolety P 38. Pistolety Erma EGP 88 można nabyć w ofertach komisowych, ceny zakupu nawet za pistolety w bardzo dobrym stanie można uznać za umiarkowane. Na rynku broni gazowo hukowej są również dostępne włoskie kopiem P 38,  produkowane dla niemieckiej firmy Cuno Melcher. Starsze modele ME 38 P produkowane jeszcze przez firmę Kimar nie były najlepszych lotów, pomimo wręcz idealnego odwzorowania działały zawodnie  i ulegały szybko różnym awariom, pistolety produkowane przez firmę Bruni są już całkiem dobre, zdecydowanie lepiej wykonane i działają w miarę niezawodnie, nowe Briuni Me 38 P zasilane są nabojami 9 mm PA. Pistolety Bruni są do kupienia w Niemczech i Czechach, ceny zakupu można uznać za bardzo atrakcyjne.

Zbyszek